Yaşadığı meskenin 15 katlı bir binanın 14. katında olduğunu söyleyen Gulbrandsen; “Gerçek üstü bir şey yaşadım. Ne kadar korktuğumu, yaşadığım dehşeti anlatmam mümkün değil. Uyuyordum ve sallanmanın şiddetiyle uyandım. Sarsıntı giderek daha da güçlendi. Yataktan kalkmak için hareketlendiğim anda ayakta duramadım ve yataktan düştüm. Ayağa kalkmak istedim lakin mümkün olmadı. Zelzele bittikten sonra hayatta kalma içgüdüsüyle hareket ettim. Süratlice yanıma birkaç kıyafet alarak 14 katı aşağı indim. Aşağı inerken her adımımda ‘Bina artık çökecek’ diye düşündüm. Neyse ki yaşadığım binaya bir şey olmamıştı. Dışarı çıktığımda binalardan koşarak çıkan beşerler gördüm.” dedi.
“ÖLECEĞİMİ SANDIM”
Depremin tesirini şimdi atlatamadığını söyleyen Norveçli golcü; “Travmatize oldum. Hala zelzelenin tesirindeyim. Öleceğimi sandım. Binanın sallantısını başımdan silemiyorum. Güya bir teknedeydim ve büyük bir fırtınaya yakalanmıştım. Bölgede çok fazla yıkım var. Aklım etkilenen beşerlerle. Çok güç bir deneyim. Canlı çıkanlar bile travma yaşıyor. Hayatın olağana dönmesi çok güç olacak. Kurtulan, binaları yıkılmayan beşerler nasıl güvenip tekrardan o binalara girebilecek?” kelamlarını kullandı.
“ÇOK ŞÜKÜR NİŞANLIM YANIMDA DEĞİLDİ”
Deprem anında meskende yalnız olduğunu söyleyen Gulbrandsen; “İyi ki nişanlım benimle değildi. Yaşadığım bu tecrübeyi yaşamasını hiç istemem. Kurtulduktan sonra birinci fikrim, binlerce kilometre uzakta olan ailemin yanında olabilmekti.” tabirlerini kullandı.